Am 11. 11. jeiht et widder  loss:
Schirve, Splitter, Schläjereie, 
stinkbesoffene Pänz,
uns  Altstadt  es  en Müllkipp
do kritt mer doch de Krämp.
Vor der Bühne schwatze Sheriffs, Kameras un VIP´s,
die Lück, für die mer singe wolle,  krijje janix  met.

Nä, dat wolle mer nit
dat bruche mer nit, dat simmer och nit
Nä, Nä, Nä do maache  mir nit mih met,
dat hät met Fastelovend nix zo dun

Mir singe jän, 
mir laache jän,
mir esse, drinke, danze jän;
mir bütze jän un mir fummele jän
ävver  bitte, bitte met Jeföhl 

Musik vum Computer ohne Hätz un Siel,
mer darf och nit mih setze, mer steiht nur op de Stöhl.
Preise wie em Edelpuff, do kütt Frau Schmitz nit met,
un wenn  et dann nix zo laache jitt,
jo blöder jeiht et nit. 

Unsere schöne Fastelovend  kann un darf nit ungerjonn
Loss m`r en häje,  loss m`r en pfläje
Jeder von uns kann jet dun

Jo, do maache mer met
et weed  höchste Zick
dat bruche mer hück
Jo, jo, jo do simmer jähn met dobei,
dann mäht d`r Fastelovend  widder Freud. 
Mir singe jän, 
mir laache jän,
mir esse, drinke, danze jän;
mir bütze jän un mir fummele jän
ävver  bitte, bitte met Jeföhl 
met Jeföhl un met Hätz un Siel