In het zuiden van de States in Alabama ligt een stad
Waar het lijkt alsof er niemand ooit echt iets te zoeken had
Misschien ken je de naam wel van een Randy Newman plaat
Van Jan de Man van Staal of de hel van rassenhaat
Toch togen we er heen het was een maandagochtend vroeg
Doorkruisten lege straten, zoekend naar een goeie kroeg
Tussen pandjeshuizen, bunkers jagend op een bluesgitaar
Bovenal het lelijks zag ik al het moois in haar

In het park voor het Gerecht
Zijn we in de echt verbonden door Gods knecht
Voor eeuwig en nu ik dit liedje zing
Is Birmingham een feest van herinnering

Ik kocht een ouwe rammelbak voor nog geen 200 piek
Of ik plukte nu of ragde het was een en al muziek
Een tandeloze neger met een scheermes van een stem
Zong mee met blauwe noten, ik meer nog mee met hem
In het Birmingham paleis regeerde BB King
Hij zong met zijn Lucille in een diepe lome swing
The Ambassador of Love nam aan tafel het woord
En zorgde voor een daverend slotakkoord