De zon viel door de bomen van het park
En we vreeën op een bank
Of we rolden in het gras
Blaffend liep een hond jou haast omver
Ik genoot zo van je lach
Die er daarna nooit meer was

Het Vondelpark vereenzaamt in de nacht
Waar nog steeds diezelfde bomen staan
Zoekend als een schaduw zonder jou
Loop ik drijfnat door de regen
Ik kan er niet meer tegen
Wat moet ik met mijn leven zonder jou, zonder jou…..

Ik zie nog steeds je haren in de wind
En we stoeiden als twee kinderen
Toen kuste jij mijn mond
Lachend met mijn armen om jou heen
Zag ik niets dan jou alleen
Of de wereld niet bestond

Het Vondelpark vereenzaamt in de nacht
Waar nog steeds diezelfde bomen staan
Zoekend als een schaduw zonder jou
Loop ik drijfnat door de regen
Ik kan er niet meer tegen
Wat moet ik met mijn leven zonder jou, zonder jou…..

Zal er ooit een ander voor me staan
Wie zal het weten
Zal m’n hart ooit voor een ander slaan
En jou vergeten
Zou die pijn ooit nog voorbij gaan
En krijgt mijn leven ooit weer vrij baan
Voor een nieuwe kans
Want hoe genees je een gebroken hart
Is er een medicijn?

 
Ik neem m’n eigen leven bij de hand
Want niemand doet ‘t
Ik heb mezelf weer helemaal vermand
Want ach zo moet het
Ik zal vechten tot ik jou vergeet
En gewoon opnieuw gaan leven
Vrij zijn zonder jou
Want hoe genees je een gebroken hart
Wie geneest er een gebroken hart
Is er een medicijn?
Zou dat er zijn?