’t Wordt nacht in de stad
En de straten zijn nat
Ik zie posters van jou overal
En ik denk aan ons twee
Wat er ooit is geweest
Maar het lijkt of ’t jou niets meer schelen kan

Superstar, superstar
Zo heb ik jou nooit gekend
Nu ken je mij niet meer
Ik herken jou niet meer
Blijf toch gewoon wie je bent

Superstar, superstar
Zo heb ik jou nooit gekend
Nu ken je mij niet meer
Ik herken jou niet meer
Blijf toch gewoon wie je bent

Superstar, superstar
Zo heb ik jou nooit gekend
Nu ken je mij niet meer
Ik herken jou niet meer
Blijf toch gewoon wie je bent

Maar de regen valt guur
Langs je hoofd aan de muur
Waar ik net voor een bui sta te schuilen
En je mooie gezicht
Lijkt verminkt in ’t licht
En je ogen
’t Is net of ze huilen

Superstar, superstar
Zo heb ik jou nooit gekend
Nu ken je mij niet meer
Ik herken jou niet meer
Blijf toch gewoon wie je bent

Superstar, superstar
Zo heb ik jou nooit gekend
Nu ken je mij niet meer
Ik herken jou niet meer
Blijf toch gewoon wie je bent