Opa Jansen wordt vandaag gepensioneerd
Z’n hele leven stond in dienst van slechts één firma
Nu ie de laatste keer op weg gaat naar z’n werk
Denkt ie terug hoe ’t vroeger was met Irma

Nog regelmatig legt hij bloemen bij haar graf
Maar niet vandaag want hij wil echt wel stip op tijd zijn
Hij heeft speciaal voor deze dag
Zijn ’s zondags pakkie aan gedaan
De laatste indruk op zijn baas mag niet verkeerd zijn

Opa Jansen wordt vandaag gepensioneerd
Elke collega gaf ’n knaak voor ’n presentje
Hij krijgt een iets te harde handdruk van z’n baas
En ’n cognacje toe als extra tractementje

Dan gaat eenieder doodgewoon weer aan de slag
Ze laten opa zitten of er niets gebeurd is
Dag meneer Jansen, zegt de baas,
U had nog hart voor deze zaak
Maar ondertussen is ie blij dat ie ‘m kwijt is

Opa Jansen wordt vandaag gepensioneerd
Hij kan ’t zelf haast nog maar nauwelijks geloven
En staat ie buiten weer op straat voor ’t gebouw
Kijkt ie nog even langs de grauwe muur naar boven

Dan fietst ie langzaam de vertrouwde weg naar huis
Z’n benen hebben niet zo’n kracht meer als ’t is geweest
Als ie dan z’n huis weer binnenkomt
En kijkt z’n kamer zo ‘ns rond
Krijgt ie ’t angstige gevoel dat ’t voorbij is

Opa Jansen is allang gepensioneerd
Op ’t dressoir prijkt ’t presentje van de firma
En aan de andere kant met gouden rand omlijst
Vergeeld ’n foto van zijn lieve vrouwtje Irma

Nog regelmatig legt hij bloemen bij haar graf
Er is geen baas die hem dat werk ooit kan ontnemen
Toen men hem vond, thuis in ’n stoel
Met Irma’s foto in z’n hand
Zijn zijn collega’s zelfs geen afscheid komen nemen