Ze zijn nu eindelijk alleen
Nu ook ’t laatste kind ’t huis uit is gegaan
Ze hebben plotseling opeens
Weer tijd en aandacht voor elkaar
Voor elkaar

Het was geen makkelijk karwei
’t Weten op te voeden van je eigen  kind
Maar in hun hart zijn ze toch blij
Dat nu hun leven echt begint
Pas echt begint

Ze slapen ’s morgens heerlijk uit
En nemen ’t onbijt op bed
Ze zien er best nog prima uit
Alleen wat ouder, wat gezet
Maar ’t is weer net als in ’t begin
’t Is weer net als in ’t begin

Soms laaiden ruzies zelfs zo hoog
Dat er ’n vaas of asbak door de kamer vloog
Dat kwam dan meestal wel door mij
Maar dat was ook weer snel voorbij
’t Was gauw voorbij

Ze zijn wel toe nu aan wat rust
Maar ondanks dat zijn ze nog lang niet uitgeblust
Want als ’n pas getrouwd jong stel
Hebben ze eind’lijk weer vrij spel
In ’t liefdesspel

Ze gaan ’n dagje naar ’t strand
En kijken uit over de zee
Hij schrijft haar naam weer in ’t zand
Net als zo’n 20 jaar geleden
En ’t is net als in ’t begin
’t Is weer net als in ’t begin

Ik hoop dat dit leven hen bevalt
Dat ze ‘r van maken wat er van te maken valt
Hun jaren zijn wel niet verkwist
Maar ze hebben wel ’n hoop gemist
’n Hoop gemist