Ik ben de hond van tante Toetsie
Ik draag een strik en heet Doetsie
De hele dag geeft ze me getsie
Maar van dat voer ben ik gauw foetsie
Wat weet dat mens van hondenleed
Als je elke dag ’t zelfde vreet
’t Is schandalig

Eén keer per dag doe ik een poepie
Niet in de goot maar op ’t stoepie
Als zij erin trapt zegt ze gassie
En mag ik vaak geeneens een plassie
Maar mensen als u toch ‘ns wist
Als je per dag niet één keer psssss
’t Is schandalig

Dus als ik moet doe ik een piessie
Tegen haar kleurentelevisie
Dan zegt ze vieze stoute Doetsie
Nu moet ’t vrouwtje weer gaan poetsie
Ze geeft me klappen op m’n kont
Behandelt mij gewoon als hond
’t Is schandalig

Mijn God is er dan geen planeet
Dat zou ik wel ‘ns willen weten
Een soort van hondenparadijs
Waar mensen hondenbrokken vreten
Ik zie nu al hoe tante Toetsie
Wordt uitgelaten door haar Doetsie