de nacht hier binnen mij
koud en kil
en de dag doolt over straat
uitgevloerd op kamerbreed woestijnzand kleed
de bron is op
op de tast naar water

mijn flessenvrienden leeg en sprakeloos
en een volgelopen hoofd
over hoe en wat, waarom en weet ik veel
de bron is op
op de tast naar water

de sleutel is aan jou 
mijn lief van wie ik hou
als de deur dan eindelijk weer opengaat
kus me uit mijn duizend jaren slaap

en het jakkeren, het jakkeren duurt voort
en voort en voort en voort
wat anders

de sleutel is aan jou 
mijn lief van wie ik hou
als de deur dan eindelijk weer opengaat
kus me uit mijn duizend jaren slaap

want als ik slaap en droom van paarden
een carnaval gemaskerd bal van jou
als ik droom en slaap voor jaren
dan gaat de tijd
dan tikt de tijd
dan glijdt de tijd
zo nutteloos voorbij

de sleutel is aan jou 
mijn lief van wie ik hou
als de deur dan eindelijk weer opengaat
kus me uit mijn duizend jaren slaap
kus me uit mijn duizend jaren slaap
kus me

Oooho