We zien het Engeland van bijna twee eeuwen geleden
En treffen daar een dominee die, strikt naar zijn métier
Zijn volgelingen corrigeert, waar slordig wordt gebeden
Het komt dus hierop neer; zijn favoriete woord is ‘nee’

Jack Russell, Jack, Jack Russell
Geen minne, geen café
Voor Jack Russell
De dominee

Maar als we langer kijken, valt er nóg iets te bespeuren
Dit vrome heerschap heeft een, noem het, curiositeit
Nerveus wordt-ie van postbodes en gek van poezengeuren
Maar hoort-ie piep of fladder, raakt hij álle zeden kwijt

Op zondagochtend, als de zon nog niet is opgekomen
En zijn gemeente sidderdroomt van boete en van schuld
Dan staat de dominee, nadat hij koffie heeft genomen
Al bij het grote bos te trappelen van ongeduld

Jack Russell, Jack, Jack Russell
Jack, give it away
Yeah, Jack Russell
De dominee

Hij grijpt een bonte specht, hij klemt een mol tussen zijn kaken
Hij lust de hele fauna rauw en gaat tekeer daar, zeg
Pas na zijn jacht kleedt hij zich om voor religieuze zaken
Soms slikt-ie op de kansel nog een restje kever weg

Jack Russell
Je kunt spreken van ontspoord
Jack Russell
Van nuance nooit gehoord
Jack Russell
Hijgend door de hemelpoort
Jack Russell
Leeft in mijn viervoeter voort