Ik weet nog hoe het vroeger was
Het dorp, de school, het plein
We zaten in dezelfde klas
Zouden altijd samen zijn
Maar die jaren die verstreken
En we groeiden uit elkaar
Maar toch denk ik nu nog altijd terug aan haar

Marianne, jij was de mooiste
Marianne, jij was van mij
Marianne, jij was de mooiste uit die lange rij

Marianne, jij was de mooiste
Marianne, jij was van mij
Marianne, jij was de mooiste uit die hele lange rij

We gingen onze eigen weg
Het dorp werd veel te klein
De stad die werd m'n nieuwe huis
Waar jij nooit thuis zou zijn
Maar 's avonds heel alleen
Dan woog de stilte zwaar
Dan dacht ik vaak met heimwee terug aan haar

Marianne, jij was de mooiste
Marianne, jij was van mij
Marianne, jij was de mooiste uit die lange rij

Marianne, jij was de mooiste
Marianne, jij was van mij
Marianne, jij was de mooiste uit die hele lange rij

Maar toen kwam ik haar weer tegen
En we bleven even staan
En ze vroeg me heel verlegen nooit meer weg te gaan

Marianne, jij bent de mooiste
Marianne, jij bent van mij
Marianne, jij bent de mooiste uit die lange rij

Marianne, jij bent de mooiste
Marianne, jij bent van mij
Marianne, jij bent de mooiste uit die hele lange rij

Marianne, jij bent de mooiste
Marianne, jij bent van mij
Marianne, jij bent de mooiste en dat gaat nooit meer voorbij