De ijzige koude stilte
Druipt als water langs de muur
Over foto’s van ons samen
En het bijt in als het zuur
Het sluipt door elke kamer
Het vult de hele atmosfeer
En langzaam dringt de waarheid door
Jou hoor ik hier nooit meer

Tranen in de stilte
Als de woorden van een lange dag
Wat blijft is de herinnering
Aan iets waar heel mijn hart in lag
Tranen in de stilte 
Fluisteren telkens weer jouw naam
Wat overblijft is zacht geruis
En de pijn die ik alleen onderga

Weg zijn mijn gedachten
Er dringt weinig tot me door
Ik voel, ik overleef het wel
Maar ik weet alleen niet meer waarvoor

Tranen in de stilte
Als de woorden van een lange dag
Wat blijft is de herinnering 
Aan iets waar heel mijn hart in lag
Tranen in de stilte
Fluisteren telkens weer jouw naam
Wat overblijft is zacht geruis
En de pijn die ik alleen onderga

De stilte houdt me in z’n greep
Ik hou steeds m’n adem in 
Stil als een gedachten streep
In het midden van een lange zin

Tranen in de stilte
Als de woorden van een lange dag
Wat blijft is de herinnering 
Aan iets waar heel mijn hart in lag
Tranen in de stilte
Fluisteren telkens weer jouw naam
Wat overblijft is zacht geruis
En de pijn die ik alleen onderga