Er was een tijd die men noemde: "Voor de oorlog"
Want het was een mijlpaal in de geschiedenis
Als er weer eens een volk werd uitgemoord
En in die tijd werkten de mensen zeventiguren
En de snipperdag bestond alleen maar voor de stijfgesteven boord

En nu is er een tijd, die men nog steeds noemt: "Na de oorlog"
Want het is een mijlpaal in de geschiedenis als er weer eens een volk wordt uitgemoord
En in deze tijd werken de mensen zeventig uren
En de snipperdag wordt met zwarte klussen de grond ingeboord

Maar de mens van na de oorlog heeft 'n machine voor de afwas
En voor het mixen, en voor het naaien plus een bende stereoapparaten
En die hoop blik en plastic bij elkaar maakt zoveel herrie
Dat ie zichzelf nog slechter dan in de fabriek kan horen praten

De mens van na de oorleeg heeft 't makkelijk gekregen
Door die automatisering is zijn werkweek nog maar een kleine twintig uur
En daarvoor heeft ie moeten staken, wat moeten laten
Maar de vrije tijd is toch wel 't belangrijkst op den duur

Je, was 't maar waar dat de werker zo slim was
Want hij staakt nog steeds voor stuivers en dubbeltjes
z'n vrije tijd interesseert 'm niet
Hij verveelt zich immers keikapot in de vakantie
Hij is dolblij als ie na drie weken de fabriekspoort weer ziet

Nee, laat 'm asjeblieft met rus, die brave werker
Hij heeft z'n halve haan patat op zaterdag
dus waarom zou ie moeten klagen
Hij is zijn leven verzekerd tegen 't leven
Altijd volop haan voor zijn kroost
Zelfs als ze hem ten grave dragen


(c) Herman van loenhout