In de stille kempen, op de purp'ren hei,
Staat een eenzaam huisje, met een berk erbij.
Op een zomeravond, in gedroom alleen,
Kwam ik ongeweten langs dit huisje heen.

Hoe schoon nog de wereld, de zomerse hei,
Dat is hier op aarde de hemel voor mij
Hoe schoon nog de wereld, de zomerse hei,
Dat is hier op aarde de hemel voor mij

In het eenzaam huisje, zat een meisje ach 
Lijk ik nergens anders ooit een meisje zag 
Door het venster keek ze mij verlegen aan,
Schoof 't gordijntje toe en is maar opgestaan

Hoe schoon nog de wereld, de zomerse hei,
Dat is hier op aarde de hemel voor mij
Hoe schoon nog de wereld, de zomerse hei,
Dat is hier op aarde de hemel voor mij

Maar wat heeft de liefde, ook hier niet verricht 
Want nu schuift 't gordijntje nooit meer voor me dicht 
Door het open venster, dat men vroeger sloot,
Lach ik op ons kindje op zijn moeders' schoot. 

Hoe schoon nog de wereld, de zomerse hei,
Dat is hier op aarde de hemel voor mij
Hoe schoon nog de wereld, de zomerse hei,
Dat is hier op aarde de hemel voor mij