Mijn lief er zijn zo van die dagen
dat ik de winter en de regen niet meer voel,
dat ik geen zin heb om me af te vragen
of om te zoeken wat ik met dit lied bedoel.
Dan wordt ik warm en opgejaagd van binnen,
dan stroomt het bloed als vuur onder mijn huid.
Mijn hart loopt over, ik weet niet wat beginnen
en ‘k hoor jouw stem in elk geritsel , elk geluid...

Mijn lief, dan zijn er ook de dagen
dat ik mijn geluk in een lied bezingen wil
al weet ik zeker dat ik nooit zal slagen
om in een rijm te zingen wat ik zeggen, wil.
Want zelfs niet Goethe, Tagore of Gezelle
hebben gevoeld wat jij me voelen deed
en ik weet zeker als ik het wil vertellen
dat ik geen rijm vind en het juiste woord vergeet.

En lief, dan zijn er ook de dagen
dat je bij mij bent en ik al de rest vergeet,
dat jij het antwoord vindt op al mijn vragen
en dat je ondanks al mijn kuren toch wel weet
dat na vandaag de lucht volhangt met dagen
en elke morgen wordt voor ons een nieuw begin
en ‘k zal je over land en wolken dragen
tot je begrijpt hoezeer ik je bemin...