Vroeg op de morgen op perron 7
Haaste jij je naar de trein
Ik dacht bij m'n eigen de vrouw van m'n leven
Bij haar wil ik altijd zijn
De volgende dag daar op perron 7
De tijd leek niet voorbij te gaan
De trein remde en de rails die kraakten
Daar in de verte zag ik die schat staan

Eerst kwam de zon op
Dan zag ik je staan
De wolken verdwenen
Rennend ben ik op je af ja afgegaan
Eerst kwam de zon op
Dan zag ik je staan
De wolken verdwenen
Nee ik laat je nooit meer gaan

Ze keek me aan en een knipoog erbij
Even stond ik op de maan
Ik pakte haar vast kreeg het warm vanbinnen
En zei ik laat je nooit meer gaan
We gingen wat drinken bij perron 7
Wij genoten allebei
Minuten en uren die vertreken
Op het eind zei ze blijf voor altijd bij mij

Eerst kwam de zon op
Dan zag ik je staan
De wolken verdwenen
Rennend ben ik op je af ja afgegaan
Eerst kwam de zon op
Dan zag ik je staan
De wolken verdwenen
Nee ik laat je nooit meer gaan

Eerst kwam de zon op
Dan zag ik je staan
De wolken verdwenen
Nee ik laat je nooit meer gaan