Zij was moeders lief'ling en werd schier verwend,
Geliefkoosd gekust en vertroeteld,
Berisping of straf was haar onbekend,
Geen leed had haar jeugd ooit bezoedeld.
En weende moe dan om de man
Die zij nog zo kort had verloren,
Dan kwam z'aan haar zij, en vol medelij
Zong ze haar zachtkens in d' oren:
 
Moesje, lieve kleine moesje,
Wat blijft U voor mij stil en koud ?
Moesje, lieve kleine moesje,
't Is of je niet meer van mij houdt.
Ach laat mij uw lijden verzachten,
Kus me en speel als voorheen.
Moesje laat mij niet langer wachten,
O 'k voel me zo verdrietig en alleen.
 
Zij vlijde haar kopje aan moederkens borst,
En droogde haar tranen met kussen.
En als nieuw verdriet een aanval weer deed,
Was zij 't, die 't leed zacht kwam sussen
Zorgen en druk van 'levensjuk
Moesten voor haar liefde verdwijnen.
En zalig van vreugd zong zij verheugd
Zachtkens met haar lieve kleine:
 
Moesje, lieve kleine moesje,
Wat blijft U voor mij stil en koud ?
Moesje, lieve kleine moesje,
't Is of je niet meer van mij houdt.
Ach laat mij uw lijden verzachten,
Kus me en speel als voorheen.
Moesje laat mij niet langer wachten,
O 'k voel me zo verdrietig en alleen.
 
't Gemis van haar liefde en geluk van weleer,
Had al haar krachten verzogen
En stervend lag zij op het ziekbed terneer.
De dood ziet zij reeds voor haar ogen.
't Kind aan de spond' ziet bang in 't rond,
De levensgeest was reeds geweken 
En met angstig hart lag zij vol smart
Op 't lijk van haar moeder te smeeken:
 
Moesje, lieve kleine moesje,
Wat blijft U voor mij stil en koud ?
Moesje, lieve kleine moesje,
't Is of je niet meer van mij houdt.
Ach laat mij uw lijden verzachten,
Kus me en speel als voorheen.
Moesje laat mij niet langer wachten,
O 'k voel me zo verdrietig en alleen.
 
In nijpende koude, door sneeuwvlaag en wind,
Wordt 't kerkhof door Liesje betreden 
En bibb'rend van kou richt het lief kleine kind
Naar 't graf van haar moeder heur schreden 
Zij doet op 't graf 't manteltje af
Opdat moesje geen kou zal lijden 
Bedekt zij de steen en dan meteen 
Vraagt zij vol snikken en schreien:
 
Moesje, lieve kleine moesje,
Wat blijft U voor mij stil en koud ?
Moesje, lieve kleine moesje,
't Is of je niet meer van mij houdt.
Ach laat mij uw lijden verzachten,
Kus me en speel als voorheen.
Moesje laat mij niet langer wachten,
O 'k voel me zo verdrietig en alleen.