(Annemarie van Tol en Cor Martelly) 
 
Beste meid, ik schrijf je even in gezondheid 
En ik heb ons nieuw adres erbij gezet 
't CBH heeft ons een woning toegewezen 
En ik zit met pa in zo'n moderne flat 
Meid, ons halve huis bestaat uit glazen ramen 
Nou, daar kan de Bijenkorf jaloers op zijn 
Ik zit als Sneeuwwitje in haar glazen kissie 
Fijn te koekeloeren in de zonneschijn 
 
Mijn gordijnen passen hier niet voor de ramen 
En ik vind dat wel een griezelig idee 
Ik sjeneer me voor de inkijk van de buren 
Als ik uitgekleed sta in m'n neglisje 
Ik wou pa een been uitrukken voor gordijnen 
Maar toen zei die slome: wacht een ogenblik 
Als de buren jou zien in je nakie 
Kopen zij meteen gordijnen voor de schrik 
 
Van beneden ga je met een lift naar boven 
'k Ben me naar geschrokken in dat enge ding 
Tussen een- en tweehoog ben ik blijven hangen 
Zodat pa verschrikt de huisbaas bellen ging 
Een kwartiertje later belden twee agenten 
Van de zeed'lijkheidspolitie bij ons aan 
Want je pa had iets staan smoezen van een liftkooi 
Maar die sufferds hadden 'lichtekooi' verstaan 
 
Ik ben wel wat corpulent voor onze badcel 
Want ik weeg nog altijd ruin tweehonderdtien 
Maar er hangt een fijne levensgrote spiegel 
'k Heb voor 't eerst mijn eigen voeten weer gezien 
'k Heb een grote kamer met een annex eethoek 
En de keuken is modern van bruine zeel 
Nou, de groeten meid, van mijn en van je vader 
Die zich noemt: je Moedertje, Jannetje van Weel