Ik was al heel jong bezig het geluk te zoeken, 
mijn kinderhand was nooit zo vlug gevuld.
Kleien, plakken, knippen mooie sprookjesboeken, 
na tien regels verloor ik mijn geduld. 

Toen ik groter werd is dat zo gebleven, 
een overdosis fantasie misschien.
TV, een film, een man, een feest heel even
en dan hield ik weer voor gezien
Ik hou het meestal heel gauw voor gezien. 

Sinds jij er bent, sinds ik jou ken
kan ik uren naar je zitten kijken
Want sinds jij er bent, sinds ik jou ken
kan ik uren naar je zitten kijken
zonder dat het mij verveelt.

Toen ik ouder werd ben ik altijd blijven zoeken, 
open en bloot, vanachter een krant, of clandestien
Een stad, een straat, een kroeg vol spijkerbroeken
en dan hield ik het weer voor gezien.
Ik dacht toch veel gevoelens wel te kennen, 
van oppervlakkig, tot vertrouwelijk en intiem. 
Van vallen als een baksteen tot hard weg willen rennen, 
ik had het allemaal wel eens gezien. 
Nee, ik dacht dat ik het allemaal had gezien

Het heldere licht in je ogen, 
het plezier waarmee de wind je wangen streelt. 
Het gemak waarmee je mij betovert, 
wanneer een glimlach even rond je lippen speelt.