Wij, wat waren wij gelukkig in die tijd
Met niets of soms alleen een kleinigheid
Als kinderen zo blij
Wij genoten vaak alleen maar van de zon 
Of het moment waarmee de nacht begon
Als kinderen zo vrij 

Wij, wij droomden alle rijkdom bij elkaar 
Terwijl wij sliepen in een twijfelaar 
Mijn armen om je heen
Wij, wij spraken nooit zoveel maar net genoeg
Jij deed het al voordat ik jou iets vroeg
Wij waren samen één 

Maar nu, nu alles wat wij droomden is bereikt 
M’n morgen op de dag van nu gelijkt 
En ons geluk door status haast bezwijkt…
Vraag ik aan jou 
Laat nu die zoete droom van onze prille start 
In deze snelle tijd die ons verward 
Weer eens in je hart 

Wij, wat zijn wij aan het doen met onze tijd
Wij denken nooit meer aan wat huiselijkheid
We maken ons zo druk
Wij, wij dromen nooit meer van een mooie reis
Die maken we, maar brengt ons van de wijs
In plaats van wat geluk

Dus nu, nu alles wat wij droomden is bereikt 
En morgen op de dag van nu gelijkt
En ons geluk door status haast bezwijkt… 
Vraag ik aan jou 
Laat nu die zoete droom van onze prille start 
In deze snelle tijd die ons verward 
Weer eens in je hart

Wij, wij zitten nu weer even als weleer 
En praten met elkaar, de oude sfeer
Is even weer terug
Wij, wij hebben toch nog wel genoeg verstand
Waarmee wij alles nog veranderen , want …
De tijd die gaat zo vlug

Juist nu, nu alles wat wij droomden is bereikt 
En morgen op de dag van nu gelijkt
En ons geluk door status haast bezwijkt…
Vraag ik aan jou