De mensen zijn verdwenen, ’t is weer leeg
‘t Ruikt nog naar de rozen die je kreeg
Ik heb ze laten lachen, het is mijn vak
Je kan de sfeer nog voelen, ik zie de lege stoelen
Wat peukjes in de asbak

Maar toch ben ik na afloop weer alleen
Geen vrienden of vriendinnen, neen geen één
En thuis wacht er ook niemand meer op mij
Ach niemand hoeft te weten dat jij me bent vergeten
Ons spel is uit, het is voorbij

Toch was ik gelukkig met jou aan m’n zij
Ja Ik was gelukkig maar dat is voorbij
Ik wil jou bedanken voor die fijne tijd
’t Mocht niet langer duren, snel was ik jou kwijt

Maar toch blijf ik nog hopen dat je belt
En dat wat ik verkeerd deed mij verteld
Misschien kan ik dan helen wat er brak
Dit kan toch niet voorbij zijn
We hadden het zo fijn
IK wil zo graag bij jou zijn

Want ik was gelukkig met jou aan mijn zij
Ja Ik was gelukkig maar dat is voorbij
Want ik was gelukkig met jou aan mijn zij
Ja Ik was gelukkig maar dat is voorbij

Wat was ik gelukkig met jou aan mijn zij