Als je geboren wordt als man 
Wilt dat niet zeggen dat je dat
Ook blijft je hele leven
’t Begint zo rond een jaar of tien
Je voelt iets zou ik soms misschien
Dan ga je zweven

Je twijfelt, ben ik wie ik ben
Of iemand die ik nog niet ken
Heel diep van binnen
Je denkt het zal wel overgaan
Maar er is geen ontkomen aan
Het gaat beginnen

En ook bij menig jonge vrouw
Spelen hormonen dan al gauw
Met dat gevoel, met dat verlangen
Het voelt niet goed, maar ook niet fout
Neen, het voelt eigenlijk heel vertrouwd
Maar ook gevangen

Je vrienden vragen wat en hoe
Het is nog altijd een taboe
Je moet gaan kiezen
Het wordt onrustig om je heen
Je voelt je hopeloos alleen
Ga je dit winnen of verliezen

Uiteindelijk na een lange strijd
Van eenzaam en onzekerheid
Gebeurt het wonder
Je bent geen vrouw meer of geen man
Maar lieve God, wat ben je dan
Je bent bijzonder
Geen weg terug, ook niet voor jou
Je hebt dat wat je moest en wou
Heel lang verzwegen

Een nieuw begin van voor af aan
Op eigen benen leren staan
Op hoop van zegen
Het is een wankel grensgebied
Want veel begrip is er nog niet
In vele landen wordt het dan wel getolereerd
Maar lang nog niet geaccepteerd
Blijft het een schande
Daarom valt er voorlopig dus voor LHBTIQ+ nog veel te winnen
Hoelang nog blijft het schone schijn
Gewoon jezelf te mogen zijn
Elkaar in vrijheid te beminnen