Je kreeg een klap
En sloot je af
Van de wereld om je heen
Als een film
Waar je niets bij voelde
Ging het leven langs je heen
Kom maar even
Naast me zitten
En rust uit
Na zo'n lange tijd van haast
En leg je hoofd maar op mijn schouders
En kijk niet achterom
Gister is al honderd jaar geleden
Gister is allang dood
Dus kom

't was maar die éne van de honderd
Die jou aan het wankelen bracht
Dus sluit jezelf niet op
In je negatieve ik
Want die ander 99 hebben voor jou
Niets dan goed gedacht
Dus leg je hoofd maar op mijn schouders
En kijk niet achterom
Gister is al honderd jaar geleden
Gister is allang dood
Dus kom

Leg je hoofd maar op mijn schouders
En kijk niet achterom
Gister is al honderd jaar geleden
Gister is allang dood
Dus kom