In ’n Ierse pub ging ‘n raar verhaal
over vreemde wezens heel brutaal
als vage schimmen in het diepe woud
gedragen door de wind en op zoek naar goud

Zij vallen aan bij ‘t schemerlicht
Verdwijnen met de buit en zijn uit zicht
Ze zijn ongrijpbaar als ‘n spook
één ding is zeker ze gaan op in rook

Met een oorverdovend hels kabaal
schetst men een beeld van de rivaal
Oog in oog en tand om tand
zullen we strijden en houden stand

Het hele dorp is nu paraat
men haalt de keien uit de straat
knuppels, lansen, pijl en boog
We gaan nu het gevecht aan met het zwaard omhoog

En we speuren alle bossen door
Maar treffen niets, nee zelfs geen spoor
Wel klinkt er daar een raar geluid
of is het nou de wind die door de bomen fluit

In de Ierse pub zit een oude vrouw
zij spelde ons wat op de mouw
het hele dorp in rep en roer
dat rare oude vrouwtje draaide ons een loer 
In de Ierse pub zit een oude vrouw
zij spelde ons wat op de mouw
het hele dorp in rep en roer
dat rare oude vrouwtje draaide ons een loer 

Soms is de fantasie wat groot,
gedraagt men zich wat idioot
Geloof niet alles wat men zegt
het verhaal over die wezens was niet eens zo slecht

In de Ierse pub zat een oude vrouw
zij spelde ons wat op de mouw
het hele dorp in rep en roer
dat rare oude vrouwtje draaide ons ’n loer
In de Ierse pub zat een oude vrouw
zij spelde ons wat op de mouw
het hele dorp in rep en roer
dat rare oude vrouwtje draaide ons ’n loer