k zag 'm altijd voetballen op het pleintje,
of hij keek wanneer wij voetbalden op het pleintje,
al zijn vrienden waren ouder, ze noemden 'm kleintje.
z'n moeder was nog jong, hield van een wijntje,
hij doet zelf boterhammen maken, kleren strijken,
schrijft liedjes sinds de dag dat hij heeft leren schrijven,
kan niet wachten tot zijn allereerste krantenwijkje,
kamer opruimen is appel en eitje.
Als die slaapt bij z'n oma dan is alles anders,
dan moet die vroeg naar bed en mag die geen Fernandez,
naar de dierentuin of kinderboerderij, of meer plekken waar kinderen moeten zijn.
maar hoe kan hij jong zijn als het mama niks kan schelen? en mama loopt te stelen, zijn gedrag spreekt boekdelen.
Hij moet nog lekker met z'n vriendjes in de hood spelen.
maar het doet pijn, ziet z'n moeder steeds de hoer spelen.

Hij kijkt onschuldig,
hij is zo ontzettend jong,
maar hij gedraagt zich als een volwassen persoon,
z'n oma zegt 'm: 'jongen wees gewoon een kind.'
'je komt net kijken, je staat pas aan het begin.'
hij zegt: 'oma, hoe kan ik een jongen zijn, als het leven mij zo hard aanpakt, ik heb zorgen, mijn leven is een rotzooi, hoe kan ik een jongen zijn, als je in mijn schoenen stond zou jij me begrijpen, begrijpen'

ga van hot naar her, ik reis heel de wereld rond,
en droom als een kind,
'k maak grapjes en dartel net als een vlinder,
Mohammed Ali B, en ik zie dit als een gloednieuw beginstadium die,
ik gebruik om dingen te leren, bestuderen, analyseren, vermeerder me kennis, maar al me vrienden en kennissen zeggen: 'Je bent 30, en hebt een gezin gesetled, nou zet je toch in om het wat rustiger aan te doen, ga relaxen, begin volwassen te worden, standvastige man. Strakker plan, pak is een kans, wacht effe, blijf op je plek en zorg voor een solide manier van leven, zodat je balans voelt.'
Maar ik zie dat toch effe anders,want wie gaat mij vertellen wat ik heb aan een rustig leven? waneer alles net wat te voorspelbaar is geworden. Wat heb ik aan die volwassenheid? als het elke morgen clichématig mijn dag inleid. 

Hij is een vader,
hij is dertig jaren oud,
maar hij gedraagt zich als een jongen, want hij houdt, van avonturen,
maar zijn vrienden zeggen hem: 'doe het rustig aan, als een volwassen vent.'
hij zegt: 'vrienden, hoe kan ik volwassen zijn, als het leven mij vertelt dat er zoveel kansen zijn, 'k moet nog zoveel leren, hoe kan ik volwassen zijn? als je in me schoenen stond zou jij het begrijpen, begrijpen.'