Krijg toch allemaal de klere, val voor mijn part allemaal dood
Ik heb geen zin om braaf te leren, ik eindig toch wel in de goot
Kinderen willen niet met me spelen, noemen me Rat en wijzen me na.
De enige die me wat kan schelen, die is 'r nooit, dat is m'n pa
M'n moeder kan me niet verdragen, nooit doe ik iets voor haar goed
Om liefde hoef ik ook al niet te vragen, schelden is alles wat ze doet
Geen wonder dat m'n pa is gaan varen, ik mocht niet mee, ik ben te klein
Ik moet 't in m'n eentje klaren, tot 'ie ook weer terug zal zijn

Had ik maar iemand om van te houwen
Twee zachte armen om me heen
Die mij altijd beschermen zouwen
Ik voel me zo verdomd alleen

Misschien, als vaders schip 'r is, als 'ie weer terug is van de zee
Zegt 'ie nog eens: "Luister Cis, waarom vaar je niet met me mee"
Ik ben toch ook nog maar 'n kind, ik kan 't niet helemaal alleen
Misschien dat ik ooit het geluk nog vind, maar hoe, dat is 'n groot
probleem

Had ik maar iemand om van te houwen
Twee zachte armen om me heen
Die mij altijd beschermen zouwen
Ik voel me zo verdomd alleen


Tekst/muziek: Loomans/Van Veen