het stormde, het strand dat was verlaten
die vieze zomer in Nederland
ik liep daar eenzaam aan de kade
het was 16 graden, niets aan de hand
hoe had ik ooit kunnen voorspellen
dat ik op die dag mijn ware vond

de liefde, ik zag de liefde in jouw ogen
toen jij naar me keek
de liefde, van dat moment was ik verliefd
wat was ik van streek
jouw ogen die doen me denken aan de zee
zo helder en prachtig blauw
ik kan jou maar niet vergeten
nee, volgens mij ben ik verliefd op jou

ik was niet eens op zoek naar iemand
want ik was niemand tot op die dag
nooit had ik dromen over morgen
maar ook geen zorgen tot ik je zag
ik had je nooit kunnen ontlopen
want daar was niemand, behalve wij

de liefde, ik zag de liefde in jouw ogen
toen jij naar me keek
de liefde, van dat moment was ik verliefd, 
wat was ik van streek
jouw ogen die doen me denken aan de zee
zo helder en prachtig blauw
ik kan jou maar niet vergeten
nee, volgens mij ben ik verliefd op jou

niemand die had ons in de gaten
we konden laten, we konden doen
eindeloos hebben we gedwaald langs
die wilde branding en jij zei toen
kus me, vergeet nu maar de regen
dat was een zegen, plots scheen de zon

jouw ogen die doen me denken aan de zee
zo helder en prachtig blauw
ik kan jou maar niet vergeten
nee, volgens mij ben ik verliefd op jou
ik kan jou maar niet vergeten
nee, volgens mij ben ik verliefd op jou