In störm en wind stoat hai doar tröts te kieken aan wotterkaant
Sums is het krek asof e zegt dit is mien thuus, mien laand 
Hai hold de wacht bie t Stadsknoal en denkt aan vrouger joaren 
In tied dat minsen sloapen goan en kinder worden geboren 
  
Refraain: 
Doar stoat hai bie de badde en spijt t wotter in 
Dat dut mie denken aan snikkejong en da'k grammieterg bin 
Krinkies stromen noar t Bunersluus en ook noar t Sapsverloat 
Herrinnens aan vergoane tieden, aan törf, mor ook aan schoamt 
Kiddels uut begunjoaren binnen dood of gries of old 
Zai stoan verainegd aan de wieke mit n bronzen haart van gold 
 
Deur dizze kwakjesbruier zug ik ale schippers goan 
Ik heur Geert Tais zien meesterwaarken, zien Lorelei benoam 
"Ik wait nait wat dat beduden zel", heur k wied vot n wichie zingen
De wottertoren dij stoat aan t end, de spijer spijt zien kringen
  
En in de kolle van de winter, in de waarmte van de zun 
In vrouger tied en toukomst was hier het stil begun 
Minsen uut dij stoere joaren binnen dood of gries en old 
Zai stoan verainegd aan de wieke mit n bronzen haart van gold