Moeder, kom nog eens praten in mijn droom
Over toen, onverbloemd en zonder schroom
Over hoe het er aan toe ging vroeger bij ons thuis
Wat er broeide in dat huis
 
Moeder, kom nog eens zitten in uw stoel
Praten over uw verzwegen gevoel
Dat al die drank en herrie helemaal niet uw wereld was
Dat u liever een ander leven had gehad
 
Als u komt maak ik vuur
Er ligt nog hout zat in de schuur
Ga niet weg voordat het gloort en alles is gezegd
Over hoe we elkaar niet zagen in de overvloed
Hoe uw hart stilaan is doodgebloed
 
Moeder, ga nog eens staan op het gazon
De duiven koeren nog op het balkon
En uit het huis de zoete klanken
Van liedjes zwoel en glad
De liefde die u nooit hebt gehad
 
Moeder, kijk nog eens goed naar uw verloren zoon
De verkleurde rest van een vergeten droom
We zijn inmiddels allebei al zoveel kwijtgeraakt
Dat we voor elkaar zijn vrijgemaakt
 
Als u gaat wacht dan even
Ik wil u in mijn armen nemen
Als eerste van u afgedreven, nu dicht tegen u aan
Om die diepe band te voelen onder al het praten
En u te kunnen laten gaan