We hebben elkaar al zo lang niet gezien
Ieder voor zich in zijn nevel verdwaald
Door afkeer gedreven, de wereld ontvlucht
Door de klauw van de tijd achterhaald

In de tuin ligt de boom omgewaaid in de poel
De takken groeien nog door
Zo is het ook met ons ouwe gevoel
Het bloeit op uit wat het verloor

Geen bloemen, geen woorden
Geen naam in een steen
Het water, de wind, de grond en de wolken
Neem er nog één en ga heen vriend
Ga heen

We pasten niet goed in die muisgrijze mal
We dreven af naar de andere kant
De ene keer gloeiend, verbonden, vervuld
En dan weer totaal uitgebrand

We wilden vanalles maar het kwam er niet van
Wat blijft is een onvoltooid lied
Het zal ons wel worden vergeven misschien
Misschien ja, en anders maar niet

Geen bloemen, geen woorden
Geen naam in een steen
Het water, de wind, de grond en de wolken
Neem er nog één en ga heen vriend
Ga heen

Hier zitten we dan te lachen om niets
Twee zwervers in de woestijn
Deze nacht lijkt nog één keer voor nu en altijd
Ons hele leven te zijn

Alles vervliegt, en niets blijft bestaan
Ik leef terwijl ik verga
Maar het voelt goed dat ik aan je kan denken
Zolang ik hier nog besta

Geen bloemen, geen woorden
Geen naam in een steen
Het water, de wind, de grond en de wolken
Neem er nog één en ga heen vriend
Ga heen