Daar sta je uit het raam te kijken
In de lege avondstraat
Je rug verraadt een stil verdriet
Ik leg mijn arm om je schouder
Streel je zachte koele huid
Meer kan ik eigenlijk niet
 
En het gaat op en neer, hoog en laag en wil steeds meer
Het is de schommel van de liefde, de troon van het verbond
Het levenslange heen en weer tussen de wolken en de grond
 
Waar zijn we met elkaar gebleven
Sinds die eerste lange kus
De vonk van het begin?
Ergens in de nacht verdwenen
Tussen de belofte van het leven
En overleven in
 
En het gaat op en neer, hoog en laag en wil steeds meer
Het is de schommel van de liefde, de troon van het verbond
Het levenslange heen en weer tussen de wolken en de grond
 
Laat ons door de jaren zwaaien
In de duizeling verwaaien
Tussen vervulling en gemis
En ons ermee gelukkig weten
Omdat het onvervalste leven
Nu eenmaal die wilde slinger is
 
Ja, het gaat op en neer en hoog en laag en wil steeds meer
Het is de schommel van de liefde, de troon van het verbond
Het levenslange heen en weer tussen de wolken en de grond