's Avonds tegen negen 
Stond ze in de regen 
Bij de halte van lijn 10 
Eenzaam en verloren 
Nat en half bevroren 
Zo had ik nooit gezien 
Zo'n verdrietig meisje 
Brengt je van je wijsje 
Weet niet goed wat je moet doen 
Voor ik het besefte gaf ik haar opeens 'n zoen 
 
refr.: 
    Mooie meisjes blijven nooit zo lang alleen 
    Droog je tranen en laat ons samen door 't leven gaan 
    Vraag niet meer waarom de zon vandaag niet scheen 
    Morgen zal ze voor jou weer hoog aan de hemel staan 
 
Ogen vol van tranen 
Keken mij toen aan en 
Ik verloor m'n hart meteen 
Ik las in haar ogen 
Hoe ze was bedrogen 
Daarom was ze nu alleen 
O, wat was ze mooi 
Waarom viel ze ten prooi 
Aan iemand die haar zo verliet 
En ik nam mij voor: ik maak 'n eind aan haar verdriet 
 
refr.