Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet 
    't Is beter dat ik nu geen mensen zie 
    Niemand, niemand, niemand die me troosten kan 
    Ik verloor m'n toekomst en m'n doel 
    Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet 
    Een glimlach, dat wordt pure parodie 
    Iemand, iemand, iemand die gelukkig was 
    En verloor, begrijpt wat ik nu voel 
 
Daar staat z'n laatste glas, wat sigaretten, z'n laatste boeket 
En ik voel z'n hand op m'n schouder en z'n stem: "alles komt wel weer goed" 
Maar dat kan ik niet geloven, want dit afscheid was heel anders dan voorheen 
Dit was definitief, ik ben nu alleen 
En hem had ik zo lief 
 
    Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet 
    't Is beter dat ik nu geen mensen zie 
    Niemand, niemand, niemand die me troosten kan 
    Ik verloor m'n toekomst en m'n doel 
    Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet 
    Een glimlach, dat wordt pure parodie 
    Iemand, iemand, iemand die gelukkig was 
    En verloor, begrijpt wat ik nu voel 
 
"Ach, 't komt toch wel vaker voor, straks komt je glimlach weer 
Ben je 't weer vergeten" 
Dat zegt iedereen in mijn omgeving, maar ik weet: dat is niet waar 
Deze tranen drogen niet, dit gevoel gaat nooit voorbij 
Want verdriet om echte liefde is te zwaar om mee te praten 
Want hij houdt niet meer van mij 
 
Laat me alleen, zeur niet tegen mij 
Ik mis 'm, de wond is nog te vers 
Als ik alleen ben voel ik hem dichtbij... 
 
    Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet 
    't Is beter dat ik nu geen mensen zie 
    Niemand, niemand, niemand die me troosten kan 
    Ik verloor m'n toekomst en m'n doel 
    Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet 
    Een glimlach, dat wordt pure parodie 
    Iemand, iemand, iemand die gelukkig was 
    En verloor, begrijpt wat ik nu voel 
 
Laat me alleen...