Speel nog eens op je mondharmonica,
doe Charlie Chaplin nog eens na.
Waar is de tijd gebleven
dat jij nog dat rooie trainingspakkie droeg,
Blauw-Wit met zeven-nul versloeg,
van alles aan je moeder vroeg?
Je lustte alleen maar pindakaas,
je dronk toen alleen maar Coca-Cola's.
Ik heb nog een oude foto in de la
waarop ik samen met je sta
voor Sinterklaas.

Maar één ding was heel bijzonder:
je vader gaf je nooit op je donder.
Dat mocht je niet in die periode,
dat was verboden
door ene dokter Spock.

Die schreef toen: ‘Je moet vermijden,
te allen tijde,
dat je ze een klap geeft.’
Hij verloochende zijn geloof,
de onfeilbare filosoof
roept nu dat 'ie er spijt van heeft.

Speel nog eens op je mondharmonica,
gooi nog eens om je chocola,
glij nog eens langs die leuning,
brul weer eens alle buren bij mekaar,
smeer een pot verf in je haar,
knip poes zijn snor af met een schaar.
Ik weet nog hoe er paniek uitbrak,
omdat jij de kerstboom in de brand stak.
Ja, zet nog eens een keer terug de klok
naar die gelukkige epoque
van dokter Spock.