In het jaar dat vadertje overleed
En toen bleek dat hij schulden had bij de vleet
Verkocht mammie ons landgoed in Wassenaar
Whoe, wat een vreselijk, vreselijk jaar

‘t Was in ’57, de 11e mei 
Tot op vandaag op de dag staat die dag me bij
Toen ’t familieantiek op de veiling lag
Wat een heerlijke, heerlijke dag

Op die veiling kwam hij binnenlopen
En toen waren mijn zorgen voorbij
Want hij wilde daar alles wel kopen
En alles wat hij kocht was van mij

’t Was liefde op een veiling
En het kwam als een hamerslag
Toen hij keek naar mijn mooie Frans Halsje
Ging hij dadelijk overstag

En hij kocht mijn Etruskische buste
En mijn relikwieënschrijn
Ik schonk hem een lach
Hij bood een bedrag voor mijn gele porselein

’t Was liefde op een veiling
Dus hij kocht mijn ledikant
Maar wat mij toen echt paaide
Was zijn blik toen hij graaide
In mijn stokoude Mechelse kant

’t Was liefde op een veiling
En hij was ’t meest verrast
Door mijn tafel, die grote
Mijn Queen Ann poten
En ook door mijn kussenkast

Hij betastte mijn Perzische kleedje
En mijn kopje met veel fantasie
Mijn verweerde fineer 
Bekoorde hem zeer
Mijn petit-pointdraperie

’t Was liefde op een veiling
En het vloog in een roes voorbij
Want z’n grootste geluk
Vond hij in ’t laatste stuk
En dat kreeg hij er gratis bij
’t Chiqueste en antiekste
Vond hij mij, mij, mij