Schiet een fanaticus een staatshoofd dood
of staan ze er eentje toe te juichen,
heerst er in Pakistan een hongersnood:
ik zit vooraan als ooggetuige.
Cyclonen stoppen bij mijn buitendeur,
springvloeden vallen in duigen.
De hemel spat, waar ik bij zit, uiteen in kleur.

Een antenne op mijn dak,
op mijn dak, op mijn dak
en ik zie Watergate
plus al het wereldleed.
Ik kijk thuis op mijn gemak,
mijn gemak, mijn gemak
naar het gestumper van mijn planeet.

Straks zitten er miljoenen mensen thuis
met een bord, dat er verder niemand in mag.
Het stof van een meter dik bedekt hun kruis
en hun oren zijn dichtgegroeid met spinrag.
En menig vader verging tot gruis
zonder dat hij ooit zijn gezin zag.
Hij sleet zijn dagen, tot zijn dood toe, voor de buis.

Een antenne op mijn dak,
op mijn dak, op mijn dak
en ik zie Watergate
plus al het wereldleed.
Ik kijk thuis op mijn gemak,
mijn gemak, mijn gemak
naar het gestumper van mijn planeet.

Lalalalalalala,
lalala, lalala
en ik zie Watergate
plus al het wereldleed.
Ik kijk thuis op mijn gemak,
mijn gemak, mijn gemak
naar het gestumper van mijn planeet.
Wat heet!
Naar het gestumper van mijn planeet.