Zij, ze bekijkt jou, jij bent haar doel.
Jij, je bezwijkt gauw, draait in je stoel.
Zij, ze bespeelt je en ze is mooi.
Jij, ach het streelt je, jij wordt haar prooi.
En ik in mijn hoek, ik zeg geen stom woord,
ik kan het nu toch al raden.
En ik in mijn hoek, ik ben nu alleen,
een hinderlijk blok aan je been.

Zij lijkt zo schuchter, haast nog een kind.
Jij, niet meer nuchter, denkt dat je wint.
Zij ziet mijn blikken en ze geniet.
Jij, je kunt stikken; afijn, geen scene, hier niet.
En ik in mijn hoek, ik zeg geen stom woord,
ik doorzie al je gebaren.
En ik in mijn hoek verbijt mijn verdriet.
Nutteloos, jij ziet het niet.

Zij blaast afwachtend rook voor zich uit.
Jij kijkt zo smachtend, praat veel te luid.
Zij, ze aanvaardt je, best amusant.
Jij schuift je kaartje snel in haar hand.
En ik in mijn hoek, ik zeg geen stom woord,
het vijfde wiel aan de wagen.
En ik in mijn hoek, ik weet al precies
hoe ik je heel langzaam verlies.