Je hebt soms van die dagen,
de tijd wil niet vooruit.
Je staat maar op een dijkje,
twee duiven in je hand.

Je hebt soms van die dagen,
de klok lijkt stil te staan.
Je staat maar wat te staren,
uit je oog daar loopt een traan.

Je hebt soms van die dagen,
de klok die tikt te hard.
Het hart loopt zeker honderd,
je hersens gaan van start.

Je hebt soms van die dagen,
de tijd staat eeuwig stil.
Er brandt een onbehagen,
uit je strot daar klinkt een gil.