Marie Elisabeth Schrapnell

De avond is daar
Zo donker en zwaar
Het oorlogsrumoer i!s nu zwijgend
t'Is stil overal
Geen dondergeknal
Langs heuvels , langs bergen en dal
En toch ziet men daar iets bewegen
t'Is een kind , alleen , gans verlegen
Een soldaat op de wacht
Hoort de droeve klacht
Akelig in de nachtKindje lief sprak de brave soldaat
Zeg wat doet gij hier nog zo laat ?

Refrein
Met traantjes in haar blauwe ogen
Sprak de kleine gans bewogen
Moeder lief ligt onder t'puin van ons woon
Klaagde t'kindje op droevige toon
En vader is bij de soldaten
Ik blijf hier alleen gans verlaten
Nochthans ben ik braaf
Ik deed nooit iemand kwaad
Red mij toch o brave soldaat

O kindeke klein
Gij baart mij veel pijn
Zo sprak de soldaat medelijdend
Mijn arm bloed
in uw tegenspoed
Ik weet niet hoe ik u helpen moet
t'Is nacht en de streek is verlaten
Hier zijn slechts kanons en soldaten
Hier wandelt overal de dood
t'Gevaar en de nood
Zijn hevig en groot
Wat zal ik kindje voor u doen
Vraagt hij en drukt haar menige zoen

Refrein
Het kindje omhelst hem zo teder
En t'roept toch zo roerend alweder
Laat mij niet alleen o brave soldaat
God belone uw edele daad
Laat mij aan uw zijde blijven
k'Zal braaf zij en mij niet doen bekijven
Met een kinderlach
Ziet zij hem smekend aan
Op zijn wang rolt menige traan

De ure die slaat
Een ander soldaat
Komt hem op zijn nachtwacht vervangen
Nu gaat hij gezwind
Met het lieve kind
Tot waar hij zijn makkers vind
Van als zij de kleine ontwaren
Doen zij allen blijde gebaren
En elke soldaat schenkt vol gloed
Een kusje zo zoet
En wat lekkergoed
Ene stem roept : Makkers luistert wel
Zij heet Elisabeth Schrapnell

Refrein
Nu juichen de brave soldaten
Zij wenen , zij lachen , zij praten
Zij strelen het kindje verheugd en verblijd
Al hun zorg is aan haar gewijd
En elk wil een kusje haar geven
Van liefde is zij steeds omgeven
Nu word zij gestreeld
En gekust en bemind
En genoemd : Het lief oorlogskind
          __________________________