elke zomer zijn ze er weer
daar komen de meisjes van zeventien
het lijkt alsof ze mij niet zien
dat lijkt alleen maar zo

ik ben naaktgeboren
ik hoef mij niet te schamen
ik ben naaktgeboren
en ik wil bij hen zijn

en dan worden ze achttien
en daarna ook negentien
en later worden ze honderd
dan brengt de burgemeester bloemetjes

ze zijn naaktgeboren
en zij hoeven zich niet te schamen
zij zijn naaktgeboren
en ik wil bij hen zijn
in de uren van vertwijfeling
zal ik zeggen dat ik van hen hield
ze zijn naaktgeboren
ze hoeven zich niet te schamen
ik wil bij hen zijn