Mensen lopen door elkaar heen
Ze navigeren aan wal 
De ruwe zee maakt hen zo angstig
Niet wetend wat er komen zal

Eppure abbiamo il sale nei capelli 
Del mare abbiamo le profondità 
E donne infreddolite negli scialli
Che aspettano che cosa non si sa 

Gente di mare 
Zijn mensen op zee
Waarheen ze ook varen
Golven nemen hen mee
Het is net of ze sterven
Van nostalgie
Want als zij terug komen groeit hun verlangen
Het verlangen om terug weg te gaan

(Gente di mare)
 E quando ci fermiamo sulla riva 
(Gente che va) 
Lo sguardo all'orizzonte se ne va 
(Gente di mare) 
Portandoci i pensieri alla deriva 
Per quell'idea di troppa libertà 

Gente di mare 
Zijn mensen op zee
Waarheen ze ook varen
Golven nemen hen mee
Ze zijn zo ervaren
Ze gaan voor hun heen
Het enige naar waar hun hart zal leiden
Zijn de golven, keer op keer

Op die weide zee 
Leeft er iemand met je mee
C'è qualcuno che non sa niente di te 

Gente di mare 
Zijn mensen op zee
Waarheen ze ook varen
Golven nemen hen mee
Ze willen niet leven
In een stad op het land
We zien wel vandaag, denken nog niet aan morgen
Neen, er is toch niets aan de hand
Als een zeeman maar varen kan

Gente di mare (oh, oh, ooh)
Zijn mensen op zee (che se ne va)
Waarheen ze ook varen  (dove gli pare)
Golven nemen hen mee
Ze willen niet leven 
In een stad op het land
We zien wel vandaag, denken nog niet aan morgen
Neen, er is toch niets aan de hand
Als een zeeman maar varen kan