Als het toeval met de deuren slaat
Het lijkt of wie je liefheeft je verlaat
Dan hoop ik dat je hart zo openstaat
Dat je lust te leven niet vergaat
Als de moed zakt en de avond valt
Je machteloos je vuisten balt
Weet dan dat morgen er voor zorgen zal
Dat je een weg vindt uit dit dal

Je brengt me dikwijls in verlegenheid
Als je me vraagt: hoe moet ik voort?
Twijfel is de laatste zekerheid
Liefde een wanhopig woord

Als het lot je op de hielen zit
Je doormaalt: waarom overkomt mij dit?
En je vergeefs om rust van binnen bidt
Vuur het geheim blijkt van de smid
Als je geschrokken denkt, dat ben ik niet
Als je ’s morgens in de spiegel ziet
De poederdoos geen uitkomst biedt
Laat je dan leiden door een lied

Een storm steekt op verwaait verzekering
Er rest vertwijfeling en spijt
Je kunt niet leven uit berekening
Geef de ruimte, neem de tijd