De mooie vogels zijn verdwenen
De sneeuwgors en de wielewaal
In dit land vol asfalt, stenen
Dit land van kunststof en van staal

Waar mensen met z’n allen stinken  
 Rotzooi maken en lawaai
Zal de nachtegaal niet klinken
Hoogstens ekster, meeuw en kraai

De mooie vogels zijn verdwenen
Het barmsijsje is verdwenen
Waar ging de gele kwikstaart heen
En de zwarte roodstaart of gekraagd

Ik kan niet in de mensen geloven
De ijsvogel waar ik naar keek
Dook in ’t water, kwam niet boven
Want vergiftigd was de beek

Dit is de armste aller eeuwen
Het hele mensdom doet ons zeer
Met zijn stank en met zijn schreeuwen
Zijn er geen mooie vogels meer