Dag, quasi-hoge hap
Je leest misschien wel even
Wat ik hier heb geschreven
Of is je tijd weer krap

Jij schrijft me met gezag
Ik moet me presenteren
Om 't oorlogsvak te leren
Je wacht me donderdag

Zo...? Quasi-hoge Piet
Op mij kun je lang wachten
Want arme mensen slachten
Is mijn bestemming niet

Klim nou niet op de kast
Maar jij moest eens ontdekken
De oorlog is voor gekken
Dat staat al heel lang vast

Ik was nog maar heel klein
Toen 'k vader zag creperen
En moeders weg zag teren
En kinderen bang zag zijn

Maar anderen, weldoorvoed
Zag 'k zwelgen en zuipen
Die hoefden niet te kruipen
In blubber en in bloed

In cellen hokten zij
Die je op hun hart mochten trappen
Die je hun vrouw kon gappen
En hun tijd ging voorbij

Maar morgen... morgen laat
Ik mijn verleden achter
Mijn deur op slot. Dan wacht er
Mijn toekomst langs de straat

'k Versier mijn nieuw bestaan
'k Zal lopen, varen, rijen
Naar 'n nieuwe maatschappij en
Ik predik, waar 'k zal gaan

Ellende overboord
Elkaar de hand gegeven
En smul dan van het leven
Dat aan jouzelf behoort

Als 't bloed dan stromen moet
Meneren hoge pieten
Ga 't van jezelf vergieten
Jouw dure, vrome bloed

Ik ben nu vogelvrij
En zeg maar aan je knechten
'k Heb niets om mee te vechten
Ze knallen maar op mij
Knal veilig maar op mij