Zeg eens, weet jij waar de zee begint?
Daar in de diepte, weet jij wat zich daar bevindt?
Kun jij bevatten of begrijpen hoe geweldig groot zij is?

En ken jij, ken jij de oorsprong van de wind?
Weet jij hoe zij haar weg steeds weer vindt?
Want ze is koppig, eigenzinnig en geen mens houdt haar in toom.
 
Ik weet toch wie je bent?
Ik weet toch wie jij bent?
 
Als Ik de zee kan laten zwijgen en de wind Mij kan verstaan, 
weet dan dat ik ook al jouw moeite samen met jou zal doorstaan.
En we overwinnen, winnen, winnen.
We overwinnen, winnen, winnen.
 
Zeg, wie plaatst de bloemen buiten in het veld?
En wie heeft hun blaadjes zo zorgvuldig geteld?
En wie schilderde hun kleuren tot een mooi en groot boeket?

Wie laat de vogels vliegen, hoger dan een mens kan zien?
En wie geeft hun klanken en hun melodie?
Wie geeft ze eten en wie zorgt dat ze veilig zijn?
 
Ik weet toch wie je bent? Mij is niets onbekend, oh.
En Ik ben erbij, geef je onrust aan Mij.
 Want als Ik de vogels al zo koester en de bloemen met zorg maak, 
dan weet je dat Ik ook al jouw moeite samen met jou zal doorstaan. 
En we overwinnen, winnen, winnen. Overwinnen, winnen, winnen
We overwinnen, winnen, winnen. Overwinnen, winnen, winnen.

Ik weet toch wie je bent? En we overwinnen.
Ik weet toch wie je bent? En we overwinnen.