(nummer één, één...) Je had die blik in je ogen 
(nummer twee, twee...) Ik wou echt alles geloven 
(nummer drie, drie...) In je ogen wou ik echt verdrinken 
(nummer vier, vier...) Je was me zachtjes aan ’t strelen 
(nummer vijf, vijf...) Ik wou nog meer met je delen 
(nummer zes, zes...) Je kwam zo dicht dat ik niet kon ontkomen 
Maar de grootste zonde dat is nummer zeven (nummer zeven) 
Ik kuste jou nog voordat ik je vroeg: voel jij ook wat voor mij? 

Zeven zonden in één nacht 
Zeven zonden door jou bedacht 
Je maakt me verlegen, maar niks houdt me tegen 
Jij doet me blozen als je lief naar me lacht 
Zeven zonden pleeg ik voor jou 
Zeven zonden, ik geef om jou 
Niks kan me nog schelen, ik wil je zelfs stelen  
Van al die zonden heb ik echt geen berouw 

(nummer één, één...) Je ligt nu zacht in m'n armen 
(nummer twee, twee...) 'k Wil mij aan jou graag verwarmen 
(nummer drie, drie...) Ik wist niet dat mij dit zou overkomen 
(nummer vier, vier...) Je bent echt niet te beschrijven 
(nummer vijf, vijf...) Mag ik vannacht bij je blijven 
(nummer zes, zes...) Mijn bloed gaat door jou nog veel sneller stromen 
Maar ik smeekte jou, vergeef me toch nog even (toch nog even) 
Want ik wil nu echt nooit meer bij jou vandaan 

Zeven zonden in één nacht 
Zeven zonden door jou bedacht 
Je maakt me verlegen, maar niks houdt me tegen 
Jij doet me blozen als je lief naar me lacht 
Zeven zonden pleeg ik voor jou 
Zeven zonden, ik geef om jou 
Niks kan me nog schelen, ik wil je zelfs stelen  
Van al die zonden heb ik echt geen berouw 

Zeven zonden in één nacht 
Zeven zonden door jou bedacht 
Je maakt me verlegen, maar niks houdt me tegen 
Jij doet me blozen als je lief naar me lacht 
Zeven zonden pleeg ik voor jou 
Zeven zonden, ik geef om jou 
Niks kan me nog schelen, ik wil je zelfs stelen  
Van al die zonden heb ik echt geen berouw