dit kan jij niet zijn
deze woorden die mond
die van een einde spreekt

dit kan jij niet zijn
deze stem die klinkt als
het geluid van glas dat breekt

dit kan jij nooit zijn
dit gebaar waarin de tederheid ontbreekt

is het een geest
een dolende ziel misschien
die puur uit verveling dacht
ik neem bezit van een weerloos prachtig dier als jij
hokus pokus weg is hij

zij die voor me staat
zij die mij haar rug toekeert
en zo mijn hand  negeert

dat kan jij niet zijn
‘t is niet waar dat in jou blik nu de haat  regeert

is het een geest
een dolende ziel misschien
die puur uit verveling dacht
ik neem bezit van een weerloos prachtig dier als jij
hokus pokus weg is hij