In eenzaamheid en kou
Daarginds een walvisvrouw
Wat deelt ze vanuit zee
Ons mee?

Hoor: ze stoot klanken uit
Melancholiek uit
Dat een lange weg aflegt
Ze zegt:

‘De meeste mannen zijn
Verzot op klein en fijn
En ik ben groot en log

De meeste mensen zijn
Verzot op klein en fijn
En ik ben groot en log
En toch…

Geen Nationaal Ballet
Danst ooit een pirouette
Zo fraai als ik het kan
En dan…

Zeg mij, welk dier dan wel
Heeft in het liefdesspel
Zo eindeloos veel schik
Als ik?

Wat moederliefde is
In lichte duisternis
Dat weet wie ’t ondervindt:
Mijn kind!

Mijn lijf is log en zwaar
Mijn moederlijk gebaar
Kan teer en liefelijk zijn
En klein.’