Verward, verliefd, euforisch
Gelukkig tot op het bot
Het lijkt misschien ironisch
maar ik krijg dit nog kapot

en soms kijk ik je aan, verga ik in je blik
Maar wat is kan nooit vergaan
Zo staat het
Zo ben ik

Kom terug
Laat me in je armen liggen
Kom terug
Kom terug
Ik wil dit lied niet zingen
Kom terug

En als de vlinders zijn verdwenen
En de gewoonte zich bemoeit
Of als ik jou nu ooit doe wenen
Bang verblind en vermoeid

Ik wil dat je mij in je ogen sleurt
Maar je moet me wel beloven dat je altijd blijft geloven
Wat er ook gebeurt

Verward, verliefd, euforisch
Gelukkig tot op het bot
Het lijkt misschien ironisch
maar ik krijg dit nog kapot

Telkens als je lacht en ik ben niet bij jou,
onthou het dan
Ik lach met je mee
Telkens als je droomt over jou en mij, onthou het dan
Die eenvoud met twee