het was op vrijdagmiddag, ik zat in de bus 
want ik ging op visite bij mijn grote zus 
de buschauffeur die scheurde lekker door de stad 
de eerste fietsers lagen al weer op hun gat 
maar wie zag ik daar rennen op het zuiderdiep? 
ik drukte op het knopje, weet je wat ik riep? 

baukelien, waar ga je naartoe 
je moet niet zo hard rennen want van rennen word je moe 

ik zag haar al vervagen in de achterruit 
en riep tegen de buschauffeur: laat mij eruit 
hij lachte in de spiegel en zei: wat een strop 
de halte is pas zeven straten verderop 
daar rende ik terug maar ach ik kwam te laat 
ik zag haar nog verdwijnen in de herestraat 

ik zag haar binnenglippen bij meneer jamin 
dus zette ik meteen de achtervolging in 
toch maakte ik ook nu weer een vergeefse reis 
ze was al weer verdwenen met een choco-ijs 
op de grote markt kreeg ik haar weer in zicht 
maar baukelien is snel, denk daarover niet te licht 

ik trof haar op de roltrappen bij v&d 
maar ik ging net naar boven en zij naar benee 
weer op begane grond afdeling damesondergoed 
kreeg ik haar weer in 't oog en volgde haar toen op de voet 
buiten bij de bushalte had ik tenslotte beet 
en riep terwijl de bus over mijn beide voeten reed: 
aukelien! 

alle mensen in de bus die lachten zich een deuk 
de man achter het stuur die vond het ook ontzettend leuk 
geschrokken van mijn kreet is baukelien helaas gestikt 
ze heeft het stokje van haar choco-ijsje ingeslikt 
mijn voeten doen nog zeer dus gaat het lopen nog wat traag 
en nooit zal ik nog antwoord krijgen op deze vraag 


(c) tekst: P. de Haan/ F.J. den Hollander / muziek: C. Berry