Elke morgen kijk ik even naar je foto 
En hoor ik je stem 
Die me zachtjes zegt dat ik altijd door moet gaan
Maar alles is nu anders dan voorheen
Dus ik glimlach en schudt her en der wat handen
Ik heb de knop weer omgezet 
Aan mij zal je niks merken
Ik heb jou beloofd te vechten
Maar ’t is moeilijk zonder jou hier om me heen

Want thuis komen pas de tranen
Een glimlach, een façade, als je wist hoe ik me voel
Weet je pas echt wat ik bedoel
Want ik kan praten, ik kan lachen
Maar niets kan dit verzachten
Want ik heb te veel verdriet
Dus het menen kan ik niet 

Jij was vrolijk, al kon ik dat even niet
Had ik maar een beetje van jouw kracht en energie
En ik beloof je, dat ik m’n best zal blijven doen
Maar zo simpel is het leven niet

Want thuis komen pas de tranen
Een glimlach, een façade, als je wist hoe ik me voel
Weet je pas echt wat ik bedoel
Want ik kan praten, ik kan lachen
Maar niets kan dit verzachten
Want ik heb te veel verdriet
Dus het menen kan ik niet 

Elke morgen kijk ik even naar je foto 
Ik mis je
Ja, ik mis je 

Want thuis komen pas de tranen
Een glimlach, een façade, als je wist hoe ik me voel
Weet je pas echt wat ik bedoel
Want ik kan praten, ik kan lachen
Maar niets kan dit verzachten
Want ik heb te veel verdriet
Dus het menen kan ik niet